Einde partneralimentatieplicht

Na een echtscheiding of het beëindigen van een geregistreerd partnerschap kan er een verplichting ontstaan om partneralimentatie te betalen. De plicht tot het betalen van partneralimentatie is niet oneindig en kan op verschillende manieren tot een einde komen. Eén van die manieren is bijvoorbeeld wanneer de alimentatie gerechtigde zelf opnieuw gaat samenleven met een nieuwe partner. Er kan dan iets veranderen in de betaling van partneralimentatie. Wil je meer weten? Deze blog werpt een uitgebreidere blik op het onderwerp!

Partneralimentatie

Partneralimentatie is een (verplichte) bijdrage in de kosten van levensonderhoud van een ex-genoot of een ex-partner. De partneralimentatie wordt berekend aan de hand van de behoefte van de ex-partner die de alimentatie ontvangt en de draagkracht van de ex-partner die de alimentatie betaalt.

Einde partneralimentatieplicht

De partneralimentatieplicht kan onder andere eindigen door:

• De dood van de alimentatieplichtige;
• Het verstrijken van de maximaal door de rechter vastgestelde duur van de alimentatietermijn;
• Zelf in het eigen levensonderhoud kunnen voorzien van de alimentatiegerechtigde;
• Het verspelen van het recht op partneralimentatie door grievend gedrag aan de alimentatiegerechtigde;
• Opnieuw in het huwelijk te treden dan wel een geregistreerd partnerschap aan te gaan door de alimentatiegerechtigde of door het samenleven met een ander als waren zij gehuwd of als hadden zij hun partnerschap laten registreren (artikel 1:160 BW).

De term ‘samenleven met een ander als waren zij gehuwd of als hadden zij hun partnerschap laten registreren’ vormt met regelmaat een onderwerp van discussie.

Voorwaarden

De hierboven genoemde term heeft tot veel uitspraken van rechters geleid. De bewijslast ligt in deze gevallen aan de zijde van de alimentatieplichtige en dat levert vaak bewijsmoeilijkheden op. De Hoge Raad heeft een aantal vereisten gesteld om ‘samenwonen als waren gehuwd’ aan te kunnen nemen. Er moet in ieder geval sprake zijn van een affectieve relatie van duurzame aard, een samenwoning, een gemeenschappelijke huishouding en wederzijdse verzorging.

Ten aanzien van de voorwaarde ‘affectieve relatie’ is het van belang dat de levens van de partners met elkaar vervlochten zijn. Het moet gaan om een nauwe relatie tussen twee partners. De nauwe relatie moet daarnaast een duurzame relatie zijn. De samenwonenden dienen de intentie te hebben om voor onbepaalde duur een bestendige relatie met elkaar te hebben. Tevens is vereist dat de personen samenwonen. Een daadwerkelijke samenwoning is lastig aan te tonen. Tot slot is het vereist dat de samenwonenden een gemeenschappelijke huishouding voeren en er sprake is van wederzijdse verzorging. Volgens de Hoge Raad is daar slechts sprake van indien de samenwonenden in feite elk hetzij bijdragen in de kosten van de gemeenschappelijke huishouding dan wel op andere wijze in elkaars verzorging voorzien.

Vragen?

Heeft u vragen over deze blog of andere personen- en familierechtelijke kwesties? Benader dan gerust onze specialisten via mr. Willeke Krieger (krieger@tlcadvocaten.nl). Ook kunt u ons bereiken op 053-3033000 (Enschede) of 0523-745640 (Hardenberg) of via info@tlcadvocaten.nl.