Ontbinding op de i-grond

Nieuw: Ontbinding op de I-grond

Al langere tijd was er behoefte aan een ontslaggrond die gebruikt kan worden als er meerdere ontslaggronden aanwezig zijn die maken dat de werkgever de arbeidsovereenkomst zou willen beëindigen. Tot 1 januari 2020 kon dit nog niet wanneer de verschillende gronden afzonderlijk geen van allen voldragen of voldoende onderbouwd waren. Sinds 1 januari 2020 is dit gewijzigd door toevoeging van de i-grond ofwel: ‘de cumulatiegrond’. De grond mag alleen worden gebruikt als geen van de overige ontslaggronden afzonderlijk ‘voldragen’ zijn of ‘voldoende onderbouwd’ kunnen worden. Het biedt dus als het ware een vangnet voor die situatie waarin zich meerdere ontslaggronden voordoen, maar geen van die ontslaggronden afzonderlijk voldoende onderbouwd kunnen worden.

Inhoudelijk is de cumulatiegrond geen volwaardige redelijke ontslaggrond. Het gaat om de combinatie van twee of meer redelijke ontslaggronden. Niet alle redelijke ontslaggronden kunnen onder de i-grond gebracht worden. Alleen de redelijke gronden die betrekking hebben op de persoon van de werknemer of de onderlinge relatie tussen de werkgever en de werknemer, kunnen in de cumulatiegrond gecombineerd worden. De a-grond (bedrijfseconomische redenen) en de b-grond (langdurige arbeidsongeschiktheid) kunnen niet in de i-grond worden gecombineerd. Ook de f-grond (ontslag als gevolg van werkweigering in verband met gewetensbezwaar) kunt u niet combineren in de i-grond.

Rechtbank Noord-Holland ( 17-02-2020 ECLI:NL:RBNHO:2020:1036) heeft zich over deze nieuwe ontslaggrond gebogen.

In deze zaak is nagelaten voornoemde ontslaggrond afzonderlijk en duidelijk toe te lichten. Het is niet aan de kantonrechter om – wanneer iedere toelichting ontbreekt – de omstandigheden die zijn aangevoerd in het kader van de afzonderlijke ontslaggronden in het kader van de i-grond te verzamelen en zelfstandig te beoordelen of dat voldoende is voor een voldragen i-grond.

Men doet er dan ook verstandig aan om een expliciet beroep te doen op de i-grond, mits sprake is van een combinatie van twee of meer redelijke ontslaggronden die betrekking hebben op de persoon van de werknemer of de onderlinge relatie tussen de werkgever en de werknemer.

Daar komt nog bij dat de kantonrechter hierboven heeft geoordeeld dat geen van de aan het verzoek ten grondslag gelegde afzonderlijke ontslaggronden voldragen is. Van een bijna voldragen ontslaggrond is evenmin sprake. Om die reden is er dan ook geen grond voor het oordeel dat niet meer van de werkgever kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst voort te zetten.

Vragen?

Heeft u vragen over deze blog? Neem contact op met TLC Advocaten, 053 303 3000 of via info@tlcadvocaten.nl.