Aansprakelijke partij bij een val van een paard
Aansprakelijke partij bij een val van een paard
Inleiding
In ons land leven zo’n 400.000 paarden en pony’s, er zijn bijna 500.000 ruiters en 1500 rijverenigingen. Paardrijden is echter niet zonder risico’s. Dat varieert van kleine verwondingen die weer genezen tot permanente invaliditeit door een dwarslaesie of zelfs overlijden. Waar wezenlijke bedrijfsmatige risico’s bestaan, daar is relevante wetgeving voor in het leven geroepen en ontstaat dus de nodige jurisprudentie. Dat geldt zeker voor letselschade opgelopen in of rond een manege.
Situatieschets
Tijdens een paardrijles struikelt een paard, wordt de amazone uit het zadel geworpen en valt zij met haar hoofd tegen het schot rond de manegebak. Later blijkt dat eiseres daarbij een nekfractuur heeft opgelopen waardoor zij haar werk meer niet goed kan doen. Zij stelt het paardensportcentrum, waar zij les nam, aansprakelijk. In eerste aanleg vordert eiser een verklaring voor recht dat het paardensportcentrum aansprakelijk is voor alle, ook toekomstige, schade. Gedaagde stelt echter dat niet zij maar een zelfstandig opererende instructeur hier de aansprakelijke partij moet zijn. De rechtbank is van mening dat eiseres er niet in is geslaagd voldoende bewijs te leveren dat het paardensportcentrum toch de aansprakelijk te stellen partij is. Eiser tekent hoger beroep aan en brengt onder meer naar voren dat het paardensportcentrum wel degelijk bedrijfsmatig het paard verhuurde en derhalve (risico)aansprakelijk is en daarnaast dat niet op haar maar op het paardensportcentrum de bewijslast rust ter zake van de verlegging van de aansprakelijkheid. Het hof is het eens met eiseres. Het paardensportcentrum zou het bewijs moeten leveren dat de instructeur de aan te spreken partij moet zijn en concludeert uiteindelijk dat het paardensportcentrum de aan te spreken partij is.
Wie is de aansprakelijke partij?
In ons land vol paarden worden door particulieren paarden gestald in maneges, soms worden die paarden weer uitgeleend of verhuurd aan particulieren of aan een paardensportcentrum. Binnen paardensportcentra zijn ook zelfstandige instructeurs werkzaam. Dus als er een ongeval plaatsvindt binnen deze wirwar aan constructies, rijst de vraag: wie is de aansprakelijke partij? Dit is een vaak terugkerende vraag.
Uit de wet volgt dat de aansprakelijkheid voor dieren vereist een schade aangericht door de eigen activiteit van het dier (ex art. 6:179 BW). De in deze zaak aangesproken ruitersportcentrum verweert zich met de stelling dat het paard niet in hun bedrijfsvoering werd gebruikt. Het hof is van mening dat het paardensportcentrum wel degelijk aansprakelijk is en het ligt niet op de weg van eiser om dat te bewijzen. Nu duidelijk is wie aan te spreken, heeft eiser nog wel ander bewijs te leveren, namelijk dat ze schade heeft geleden en dat er sprake is van een causaal verband tussen de val, het letsel en de schade.
Vragen?
Heeft u vragen over al het recht over paarden, oftewel het hippisch recht? Neemt u dan gerust contact met ons op. Voor meer informatie: info@tlcadvocaten.nl of bel naar 053-3033000.